Ja, zulke dans zag je regelmatig in de programma’s van Wim T. Schippers. Hij was een groot fan van absurdistische humor en gebruikte dans vaak als een manier om dat te creëren. In zijn programma’s waren vaak scènes te zien waarin mensen op een onhandige of vreemde manier dansten. Dit kon bijvoorbeeld zijn omdat ze geen idee hadden wat ze deden, of omdat ze iets probeerden te bereiken dat onmogelijk was.
Een goed voorbeeld hiervan is de scène uit de film “De Lift” waarin een groep mensen in een lift op een feestje danst. De dans is ongecoördineerd en onhandig, en de mensen lijken niet te genieten van zichzelf. Dit creëert een gevoel van absurditeit en humor.
Een andere bekende scène is de scène uit de televisieserie “Kees & Co” waarin Kees en Co op een feestje dansen. De dans is opnieuw ongecoördineerd en onhandig, en de mensen lijken niet te weten wat ze doen. Dit is echter ook een beetje ontroerend, omdat het laat zien dat iedereen, hoe onhandig ook, kan genieten van dans.
Wim T. Schippers’ dansscènes waren vaak ook een manier om sociale kritiek te leveren. In de film “De Lift” wordt de ongecoördineerde dans gebruikt om de absurditeit van het moderne leven te laten zien. In de televisieserie “Kees & Co” wordt de onhandige dans gebruikt om de onzekerheid van de Nederlandse samenleving te laten zien.
Over het algemeen waren Wim T. Schippers’ dansscènes een belangrijk onderdeel van zijn werk. Ze waren een manier om humor, absurditeit en sociale kritiek te creëren.